ESKİDEN MAÇLAR BİLE BİR BAŞKA GÜZELDİ
Küçükken hep
top oynardık. Delicesine kimseye bir şey demeden bütün gün hiç durmadan
oynardık. Topumuz patlardı, büyükler çalardı, bahçelerine kaçan ev
sahipleri patlatırdı. Ama delicesine, durmadan, anlamadan oynardık.
Patladığında yeni top alırdık aramızda para toplayarak. Neredeyse bütün
paramızı yatırırdık diyebilirim. Hep de futbol oynardık. Tam anlamıyla
oynadığımız da söylenemez ama... Kanter içinde kalırdık pes etmezdik hep
oynardık, üstümüz başımız kirlenirdi, çamurlanırdı bir şey olmaz deyip
devam ederdik. O zamanlar dert edecek bir şey yok, sıkıntı yok, bir yere
yetişme derdi yok. Yani tam anlamıyla serbesttik birazcık. Yani şimdiye
uyarlama yaparsak en azından. Şimdi mi; şimdi ancak arada bir gelen
olursa halı saha maçlarına gidiyoruz. Nerden nereye...