Meydan okuruz herkese her şeye. Nedensizce... Meydan okumaya da mı korktuk? Bizi neyle korkutmaya çalışıyorlar ki? Bize bize yeteriz "Korkma!" Çocukken belki de olmayacağını bildiğimiz halde çok şeye belki olur diye meydan okumadık mı? Şimdi bizi ne değiştirdi, niye? Sessiz kalmaya da mı alışıyoruz diğer alıştığımız, sessiz kaldığımız, olmasına izin verdiğimiz birçok şey gibi? Zaman bize çok şey öğretiyor, belki de çok şeyi yanlış öğreniyoruz. Sessiz kaldıkça bir daha böyle bir şey olmaz diye düşünürken bir bakarız ki herkes yapar olmuş. Kendimizi kandırmaktan ibaret olduğunu anlamak için her şey geçmiştir oysa ki. En basitinden yolda giderken yere çöp atan birine kaçımız "Yere çöp atma." dedi?
Meydan okumak=Risk Risk=Kaybetme Korkusu Kaybetme Korkusu=Vazgeçme
Olay bundan ibaret. Oysa ki çocukken;
Meydan okumak=Risk Risk=Ben Ben=Cesaret
Bakın insan büyüdükçe güçleneceğini düşünürken ne kadar da zayıf düşmüş.
Fatih ÜNÜGÜR Güncel Blog Sitesi, Dini, Tarih, Webmaster, Futbol, Sağlık, Teknoloji, Dizi ve Film, Program, Eğlence, Oyun
neden riski herkes bireysel algılıyor ki?
YanıtlaSilBireysel risk alınmadıkça herkes için risk almanın zor olduğunu düşünüyorum.
Sil