HOŞGELDİN YA ŞEHR-İ RAMAZAN

Evet. Zaman geldi. 11 Ayın Sultanı geldi. Ramazan... Ramazan'ı severim. Ama oruçla pek aram yok. Yani nasıl anlatsam bilmiyorum. Zaten her ramazan geleceği zaman yani önceden bir şey olmaz. Mesela bu cuma ramazanmış falan diye öğreniriz. Ama oruç tutarken zorlanmamak yani pek elde olmuyor. Zorlanmamak için sabahları inanılmaz derecede su içiyorum. İçerken ve sonrasında biraz zorlansan da gün içinde daha rahat oluyorsun. Yapmadığım zaman çok kötü geçmişti. Bilmiyorum belki de psikolojiktir. Ama ramazan gerçekten 11 ayın sultanı. Oruçta gösteriş yok. Ama diğer ibadetlerde insan riya için yapabilir ki bu çok kötü bir durum. Ramazan ayında öyle bir gece var ki o gece bin aydan daha hayırlıdır. Kadir gecesini çok güzel ihya etmeliyiz. Bende böyle hoca gibi anlatıyorum ama hocalık benim ne haddime... Sadece bildiklerimi biraz sizlerle paylaşmak istedim. Bugün ilk oruç günü. Dün teravih namazından gelince zaten sahura fazla yoktu. Birkaç saat vardı. Ben de yatmadım. Sahuru bekledim. Sahuru yaptık herkes yattı yine ben ayaktayım. E o kadar su içersen olacağı bu. 2 lt. rahat vardır herhalde içtiğim su. Saat 04.30'a doğru ben de yattım. Sabah Kur'an Kursu var. Arkadaşlara da söz de verdim. Uyandığımda saat 10'u 20 geçiyordu. Cuma günleri erken biiyor. Normalde 12 Cuma günleri 11. Kalktım hazırlandım doğru Camiye. Gittim arkadaşlarla biraz konuştuk. Hoca boştu gitti ben okumaya başladım ama gözlerim kapanıyor. Sanki kendimde değilmişim gibi. Biraz okudum sonra en son olan derse geçtik. Toplu ders. Ben burada zaten bir ara uyuyor gibiydim. Ders bittikten sonra hocaya tekrar okudum. Hoca artık anladı. Dedi senin gözler gidiyor. O sayfayı da oku bırak. Ben de mecbur tamam dedim... Ama ramazan güzeldir ya. Nefsi terbiye. Bakalım edebileceğiz mi nefsi terbiye? Vesselam...