ZAMAN!

BİR NAMAZLIK SALTANAT...

           Hayat aslında o kadar kısa ki... Hayat aslında çok kısadır. Ama insana hiç bitmeyecekmiş gibi gelir. Ezan ile namaz arası çok kısadır. Fazla vakit yoktur. İnsanda öyledir. Doğduğunda insanın kulağına ezan okunur fakat namaz kılınmaz, öldüğünde ise namazı kılınır fakat ezan okunmaz. İşte bu kadar kısadır hayat. O aradaki vakti güzel değerlendirmektir önemli olan. Ama nefis ve şeytan insanı hiç rahat bırakmıyor. Nefsimizi terbiye etmeli, vaktimizi doğru değerlendirmeliyiz.

"Hayat bir sudur akıp gider.

Pervane gönlüm sensiz neyler,

Aşksız bir ömür neye değer,

Olmayacaksa aşk eğer;

Sensiz bu yürek neyler...

         Bir zaman gelecek ki diyeceğiz "Ey gidi günler!". Ama ne çare var ki bunu önleyelim. Bunu önlemek için gerekir ki doğru geçirmeli zamanı. O zaman rahat eder vicdanı. Bugün bir tane amcanın cenaze namazını kıldık. Kendisini tanırım, çok iyi biridir. Ama o da hepimizin gideceği gibi "Her canlının ölümü tadacağı gibi" öldü. Tabutunu taşıdık. Ama elden ne gelir. Arkadan ağlanır bir süre sonra kimse hatırlamaz bile. O amca da küçükken bana meyve suyu, dondurma vs. alırdı. Ama öldü... Cenazesi de aya kalabalıktı. Neredeyse bütün mahalle oradaydı. Adam eller üstünde gitti. Bende yardım etmeye çalıştım. Ama çok kalabalıktı. Ancak biraz ucundan tutabildim. Ya en sevdiklerin, sevmediklerin, hatta sen öleceksin. Bir gün o tabuta girmemeye ne çare. İnsan nasıl yaşadıysa öyle ölür, nasıl öldüyse öyle dirilir, nasıl dirildiyse de öyle hesaba çekilir. Allah bizlere Müslüman gibi yaşamayı, Müslüman gibi ölmeyi, Müslüman gibi de dirilmeyi nasib etsin. Âmin...