BİSKLETÇİ

                           Bugün tekerleği patlayan bisikletimi bisikletçiye götürdüm. Adam diğer gelenleri 2 dakikada halletti. Bizimki bayağı bir süredir bekliyor. Bisiklete 2 kişi aynı anda binince olanlar oldu. Hatta seleyi bile yamultmuşuz adam ona da çok uğraşmış. İyi bakalım, usta eline sağlık deyip tekrar geldik. Geldik, geldik ama gidişimiz de bir ayrı yolda o kadar çok kişiye yer sordum ki... Bir tane ablaya sordum. Allah razı olsun çok güzel tarif etti. Ama işin kötüsü ona da teşekkür etmeyi unuttum. Normalde pek içimde kalmazdı ama ne bileyim içime oturdu. Keşke teşekkür etseymişim diyorum. Bir saol bile demedim  bu bana nedense şu anda çok fena koyuyor. Aslında insanlarla ilişkilerimiz çok kötü. Mesela ben daha önceden alışkanlığım olsaydı bunlar olmazdı. En azında şu anda içime oturması çok fena. Bir de en güzel tarifi de o abla vermişti. Neyse Allah benim niyetimi biliyor yapacak pek bir şeyim yok aslında. Bir söz vardır. Olmuşla ölmüşe bir şey yapılmaz. Bu da artık olmuş. Her neyse adam lastiği değiştirdi geldik. Bizim bilgisayara uygun ram de yok. Bizimki N5 Ama N6 var. Bu da çok değişik bir olay. Bu kadar şey de üst üste gelmesin ya hu.  Zaten geldi mi, üst üste gelirmiş. Arada bir tutuyor bu söz de...